Tempels, tempels en nog meer tempels in Bagan
Blijf op de hoogte en volg Lars en Marije
18 Maart 2016 | Myanmar, Pagan
Na wat vertraging werden we opgehaald bij ons hotel in Mandalay door het busje dat ons naar Bagan zou gaan rijden. We zaten in dit busje met twee Westerse mensen en verder nog een paar locals. Tijdens de rit reden we echt door niemandsland heen met hier en daar een verdwaald dorpje dat bestond uit een aantal krakkemikkige hutjes. Eigenlijk vonden we deze busrit wel erg leuk, omdat je zo ook goed kon zien hoe het landschap en de dorpjes ver buiten de steden er uit zien. Helaas moest de Westerse vrouw achter Marije, die bij iedere stop een wedstrijdje deed met haar vriend wie de meeste peuken achter elkaar kon roken, bij iedere beweging in Marije d’r stoel beuken dus dat was wel een klein irritatiepuntje gedurende de rit. Maar goed, verder hebben we ons dus prima vermaakt.
Aan het eind van de middag kwamen we aan in Bagan. We zijn in de avond even wat gaan eten en verder niet zoveel bijzonders gedaan, want ook hier is het avondleven niet heel erg bruisend. De volgende ochtend gingen we na het ontbijt met onze gehuurde e-bike crossen over de zandpaden tussen alle tempels door. Bagan, dat is over een gebied van 42 km² bezaaid met tempels. Er zijn er meer dan 4400 in totaal. De tempels hier dateren uit ongeveer dezelfde periode als de wereldberoemde tempels van Angkor, gelegen in Siem Reap, Cambodja. De individuele tempels van Bagan zijn misschien iets minder spectaculair dan die van Angkor, maar het is vooral de enorme hoeveelheid aan tempels die het bijzonder indrukwekkend maakt. De uitzichten zouden vooral met de zonsopgang en –ondergang erg mooi moeten zijn. Helaas op de eerste dag verdween de zon achter de wolken dus dat was een beetje jammer.
De volgende dag gingen we om 4:45 al ons bed uit om op tijd te zijn voor de zonsopgang. Wat kenmerkend is voor de zonsopgang hier is dat er meerdere luchtballonnen tegelijkertijd de lucht in gaan wat weer een prachtig plaatje geeft. We waren ruim op tijd en kwamen met 4 andere mensen als eerste aan bij de tempel waar je het hoogst zou zitten en dus met het beste uitzicht. Dit was toch wel even wat anders dan toen we bij de zonsondergang van de Angkor tempels gingen kijken 1,5 jaar geleden. Daar was sprake van een heuse spleetogeninvasie. Uiteindelijk hebben we een prachtige zonsondergang gezien. Daarna hebben we nog maar even rustig aan gedaan en zijn later op de dag weer gaan toeren met de e-bike. Helaas zijn er maar twee paden echt verhard, waardoor we regelmatig wegslippen en bijna vallen met de e-bike. Ook komen we iedere 10 minuten wel weer eens vast te zitten in het zand. Helaas waren we ook meer verdwaald dan dat we wel wisten waar we aan het rijden waren, dus als je van een doolhof houdt, dan moet je ook maar eens een bezoek brengen aan Bagan (of Marije kan gewoon niet zo goed kaartlezen). Dat de meeste bordjes in het Birmees zijn helpt natuurlijk ook niet echt mee, aangezien wij allebei op de middelbare school spijbelden tijdens de lessen Birmees. In de avond weer vol goede moed, met een drankje, een tempel opgeklommen, maar ook dit keer verdween de zon achter een wolk. De volgende morgen dus maar gewoon weer een keertje vroeg het bed uit om de zonsopgang te gaan kijken. Dit keer waren we wat minder fanatiek en gingen 3 kwartier later ons bed uit en waren alsnog prima op tijd. Ook dit keer stelde het ons niet teleur en was het prachtig.
Verder nog even wat rond gereden op de e-bike en een drankje gedaan bij een restaurantje aan de rivier. In de avond met de nachtbus die ons afzet op een zeer praktische tijd op de volgende bestemming: 3 uur ’s nachts. Hoe verzinnen ze het. Maar hopen dat het hotel niet volgeboekt is en we dus gelijk kunnen inchecken. We gaan naar Kalaw, een bergdorpje waar niet heel veel bijzonders te beleven is, maar het staat bekend om de prachtige trekkings die je kan maken naar het Inle meer.
PS: We zouden eigenlijk in Myanmar blijven tot 1 april en dan via Bangkok naar de Filipijnen vliegen. Echter, wij kwamen er achter dat we toch wat minder tijd nodig hebben om door Myanmar heen te reizen. Daarom vliegen we een week eerder, 25 april, al naar Bangkok. We moeten nog even kijken wat we in die week gaan doen, maar in die omgeving is vast en zeker genoeg te doen. Vervolgens vliegen we 2 april op Manila, de hoofdstad van de Filipijnen. Leuke vooruitzichten.
Aan het eind van de middag kwamen we aan in Bagan. We zijn in de avond even wat gaan eten en verder niet zoveel bijzonders gedaan, want ook hier is het avondleven niet heel erg bruisend. De volgende ochtend gingen we na het ontbijt met onze gehuurde e-bike crossen over de zandpaden tussen alle tempels door. Bagan, dat is over een gebied van 42 km² bezaaid met tempels. Er zijn er meer dan 4400 in totaal. De tempels hier dateren uit ongeveer dezelfde periode als de wereldberoemde tempels van Angkor, gelegen in Siem Reap, Cambodja. De individuele tempels van Bagan zijn misschien iets minder spectaculair dan die van Angkor, maar het is vooral de enorme hoeveelheid aan tempels die het bijzonder indrukwekkend maakt. De uitzichten zouden vooral met de zonsopgang en –ondergang erg mooi moeten zijn. Helaas op de eerste dag verdween de zon achter de wolken dus dat was een beetje jammer.
De volgende dag gingen we om 4:45 al ons bed uit om op tijd te zijn voor de zonsopgang. Wat kenmerkend is voor de zonsopgang hier is dat er meerdere luchtballonnen tegelijkertijd de lucht in gaan wat weer een prachtig plaatje geeft. We waren ruim op tijd en kwamen met 4 andere mensen als eerste aan bij de tempel waar je het hoogst zou zitten en dus met het beste uitzicht. Dit was toch wel even wat anders dan toen we bij de zonsondergang van de Angkor tempels gingen kijken 1,5 jaar geleden. Daar was sprake van een heuse spleetogeninvasie. Uiteindelijk hebben we een prachtige zonsondergang gezien. Daarna hebben we nog maar even rustig aan gedaan en zijn later op de dag weer gaan toeren met de e-bike. Helaas zijn er maar twee paden echt verhard, waardoor we regelmatig wegslippen en bijna vallen met de e-bike. Ook komen we iedere 10 minuten wel weer eens vast te zitten in het zand. Helaas waren we ook meer verdwaald dan dat we wel wisten waar we aan het rijden waren, dus als je van een doolhof houdt, dan moet je ook maar eens een bezoek brengen aan Bagan (of Marije kan gewoon niet zo goed kaartlezen). Dat de meeste bordjes in het Birmees zijn helpt natuurlijk ook niet echt mee, aangezien wij allebei op de middelbare school spijbelden tijdens de lessen Birmees. In de avond weer vol goede moed, met een drankje, een tempel opgeklommen, maar ook dit keer verdween de zon achter een wolk. De volgende morgen dus maar gewoon weer een keertje vroeg het bed uit om de zonsopgang te gaan kijken. Dit keer waren we wat minder fanatiek en gingen 3 kwartier later ons bed uit en waren alsnog prima op tijd. Ook dit keer stelde het ons niet teleur en was het prachtig.
Verder nog even wat rond gereden op de e-bike en een drankje gedaan bij een restaurantje aan de rivier. In de avond met de nachtbus die ons afzet op een zeer praktische tijd op de volgende bestemming: 3 uur ’s nachts. Hoe verzinnen ze het. Maar hopen dat het hotel niet volgeboekt is en we dus gelijk kunnen inchecken. We gaan naar Kalaw, een bergdorpje waar niet heel veel bijzonders te beleven is, maar het staat bekend om de prachtige trekkings die je kan maken naar het Inle meer.
PS: We zouden eigenlijk in Myanmar blijven tot 1 april en dan via Bangkok naar de Filipijnen vliegen. Echter, wij kwamen er achter dat we toch wat minder tijd nodig hebben om door Myanmar heen te reizen. Daarom vliegen we een week eerder, 25 april, al naar Bangkok. We moeten nog even kijken wat we in die week gaan doen, maar in die omgeving is vast en zeker genoeg te doen. Vervolgens vliegen we 2 april op Manila, de hoofdstad van de Filipijnen. Leuke vooruitzichten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
