Laatste dagen in de Filipijnen: Coron en Manila

We hadden nog best een aantal dagen over in de Filipijnen en omdat Manila eigenlijk niet zoveel aan is zijn we wat langer blijven hangen op Coron. Uiteindelijk waren dit wel echt twee of zelfs drie nachten te lang, want er is niet zo heel veel te doen op dit eiland. Je hebt net zoals bij Port Barton en El Nido prachtige eilandtours, maar het budget laat dit niet voor iedere dag toe uiteraard. Het eiland Busuanga heeft zelf geen echte goede stranden en dus moet je je op een andere manier zien te vermaken.

Een tour hebben we dus één dagje gedaan en de stops bij verlaten strandjes waren echt weer ongelooflijk mooi. Het water was wederom net alsof je in een zwembad aan het zwemmen was. Ook hadden we een heerlijke lunch die goed in de buurt kwam van die in Port Barton. Dus gelukkig kregen we niet zo’n lunch als bij El Nido. We waren met de boottour met maar twee andere mensen. Ondanks dat het Chinezen waren, waren ze in dit geval erg vriendelijk en relaxed. ;) Het was weer een mooi dagje. De prachtige omgeving waar we zijn begint misschien zelfs al wel een beetje te wennen, maar als we dan later weer de foto’s terugkijken op de laptop besef je je pas weer hoe bizar mooi het eigenlijk is waar wij ons al een paar weken bevinden.

Zoals in de vorige blog beschreven zijn hier prachtige duiken mogelijk met Japanse wrakschepen uit de Tweede Wereldoorlog die zijn gezonken door bombardementen van de Amerikanen. We hebben uiteindelijk twee duiken gedaan. Het eerste schip was een wat kleinere ten opzichte van de tweede. De naam van het grotere schip is Olympia Maru, dit was een cargo schip van de Japanners van meer dan 130 meter lang. We gingen duiken in het wrak in en zwommen door het hele schip heen. Heel bijzonder! Overal groeit er koraal en je komt in de schepen prachtige vissen tegen. Soms hadden we wel licht claustrofobische momenten omdat je in kleine ruimtes van het schip aan het duiken was en dat het soms echt passen en meten was om mét zuurstoftank door de opening te zwemmen. Ook was er een zaklamp nodig, omdat het in veel ruimtes pikkedonker was. Uiteindelijk was dit wel een van de meeste gave ervaringen hier in de Filipijnen. Dat zijn er langzamerhand al wel heel erg veel dus in dit ongelooflijk mooie land.

Een ander dagje hebben we nog een scootertje gehuurd en zijn we naar een van de weinige strandjes gereden die het eiland kent. Helaas was het strand niet bepaald boeiend te noemen, met name door wat we gewend zijn door de afgelopen dagen bij de verschillende tours. Aan het eind van de dag zijn we ook nog naar een Hot Spring geweest. Dit deden we tegen de avond, omdat het overdag niet echt lekker zou zijn om met 35 graden in een bad te gaan van ongeveer dezelfde temperatuur. Vanaf hier hebben we de zon onder zien gaan en zijn toen weer terug naar het stadje getuft met de scooter.

De laatste twee dagen hebben we ons eigenlijk maar een beetje verveeld en vooral heel veel genikst. Uiteindelijk zijn we met een nachtboot naar Manila gevaren vanaf Coron. We vertrokken om half 5 in de middag en kwamen de volgende ochtend om half 8 aan in de haven van Manila. We sliepen in de goedkoopste slaapzaal van de boot met meer dan honderd Filipino’s. Leuke ervaring! In de avond was er ook nog een karaoke avond op het dek waar sommige Filipijnse vrouwen flink los gingen. In de meeste gevallen klonk het nog erg goed ook! Karaoke is heel erg populair in dit land en dus typisch Filipijns. Het was dus erg leuk om dit eens van dichtbij mee te maken en het was één groot feest.

Nadat we in Manila waren aangekomen gingen we op zoek naar een hotelletje om één nachtje door te brengen. Dit deden we met de fietstaxi. Een kleine fiets met een zijspan waar Marije en ik in zaten. Toch zit je niet helemaal lekker als zo’n mannetje zich helemaal in het zweet moet fietsen drie kwartier lang voor een paar peso’s. Tijdens dit tochtje was al goed te zien dat er in deze stad wel erg veel mis is, erg veel armoede dus. Na het inchecken gingen we in de middag naar een markt waar we eigenlijk veel te veel dingen tegenkwamen die we wel wilden kopen. “Helaas” zijn we nog niet eens op de helft van de reis en kunnen we het niet allemaal meezeulen komende maanden, dus we moeten ons behoorlijk inhouden. De volgende dag zijn we maar een beetje gaan rondslenteren door de buurt waar ons hotel zich bevond, waar voornamelijk bordelen zijn. Die waren echter allemaal dicht dusja, toen zijn we uiteindelijk maar in een bizar grote shopping mall geweest. Filipino’s zijn gek op shopping malls en je hebt er dus ook erg veel in Manila. In de avond zijn we naar het vliegveld vertrokken en vanaf Manila airport vlogen we naar de volgende bestemming: Japan!

We zijn erg benieuwd en hebben er onwijs veel zin in. Een land wat normaal gesproken door de reizigers wordt overgeslagen, mede omdat het wel een stukje duurder is dan de standaardlanden. We gaan het in deze twee weken dan ook zo goedkoop mogelijk proberen te doen en we merken aan het eind wel wat de schade is. First stop: Tokio!