Duiken en snorkelen op Cebu

In Moalboal hadden we een prima bungalowtje aan het ‘drukste’ straatje van Pangsanama beach. Dit is het strandje waar de meeste resorts en andere accommodaties zich bevinden. Het is erg rustig met een paar restaurantjes, duikscholen en barretjes. Na een beetje te zijn bijgeslapen zijn we na de lunch naar White Beach gegaan. Een mooi strandje 5km verderop waar we heen gebracht werden met de tricycle. Na wat gechillt te hebben op het strand en snorkelen in de zee zijn we weer terug gegaan naar Pangsanama beach. Eindelijk hebben we hier restaurantjes gevonden met lekker eten. De tweede dag besloten we om een scootertje te huren. De man bij wie we al twee keer mee zijn gereden op de tricycle wou ons maar al te graag een scooter verhuren. Na gevraagd te hebben of het wel echt een goede en nieuwe scooter was zei hij natuurlijk volmondig ja. De volgende ochtend stond er uiteraard een ietwat versleten roze scooter voor het resort die benzine slurpt alsof zijn leven er vanaf hangt en een kilometerteller die op de 0 km/ph blijft haken.

Maargoed, we kwamen wel van A naar B en terug. We gingen naar de Kawasan Falls, een prachtige waterval een halfuurtje rijden bij Moalboal vandaan. Heel mooi helder blauw water en een grote waterval waar je ook vanaf kon springen. Bij de eerste waterval was er een tentje waar je verplicht een tafel moest nemen (en betalen), omdat je anders niet mocht zwemmen in de waterval. We waren hiervoor al gewaarschuwd via Tripadvisor en liepen dan ook door naar het tweede deel van de waterval een stukje hoger. Hier kon je rustig een duik nemen en van de rots af springen zonder dat je werd lastig gevallen door opdringerige restaurantmedewerkers. Hier hebben we dus ook een aantal uurtjes rondgehangen. Op een gegeven moment kregen we wel wat honger en zijn we terug gegaan naar het restaurant bij het eerste deel van de waterval om wat te gaan eten. We krijgen uiteraard snel een tafel toegewezen. Uiteindelijk werd duidelijk dat we eerst moesten betalen voor het zitten aan deze tafel, ondanks dat we alleen wat wilden eten. Dit was een bedrag dat meer was dan dat het eten zou kosten. Dit leek ons niet zo een strak plan en dus zijn we eerst maar met het scootertje terug gegaan naar Moalboal en daar wat gaan eten.

Uiteindelijk hadden we toch maar besloten om een duik te gaan doen bij dit plaatsje, omdat we overal op internet hadden gelezen dat Moalboal een van de betere duikplekken is van de Filipijnen. Een duik kost ongeveer 25 euro per keer, dus voor ons budget is het wel een behoorlijke uitgave iedere keer. Maar aan de andere kant kom je hier misschien nooit meer en wat maakt die 25 euro je dan ook eigenlijk uit. Als we weer in Nederland zijn kunnen we wel gaan duiken bij Kijkduin of Scheveningen, maar daar wordt je denken we ook niet echt vrolijk van. Helaas konden we omdat we nog niet zo vaak gedoken hebben niet gelijk naar de dive site Pescador Island, wat de mooiste duikplek is van Moalboal. We moesten het dus doen met het House Reef. Echter was dit ook al een stuk mooier dan de plekken waar we hebben gedoken bij Koh Tao, dus we waren behoorlijk enthousiast na onze duik. In totaal zijn we onder andere 7 schildpadden tegen gekomen en ook hebben we de sardine run gezien. Als je benieuwd bent wat dat is kan je het even googlen. Miljoenen sardientjes die samen in een school rondzwemmen om op deze manier hun vijand te snel af te zijn. Uiteraard was er ook ontzettend veel koraal en zagen we ook nog Nemo’s en een octopus!

Na de duik zijn we met de bus richting Tan-Awan gegaan. Dit is hét dorpje in de Filipijnen dat wereldberoemd werd vanwege het zwemmen met walvishaaien. Het is niet geheel onomstreden, omdat de vissers hier de walvishaaien voeren waardoor ze iedere ochtend naar dit kustplaatsje toe zwemmen om lekker makkelijk aan hun voedsel te komen. Op deze manier kunnen de toeristen genieten van deze prachtige dieren en is het een echte toeristische attractie geworden. Het voeren is iedere dag van 6:00 tot 12:30 en daarna vertrekken de walvishaaien weer de diepe zee in. We hadden er even geen rekening mee gehouden dat het in het weekend erg druk kon zijn met locals dus alle accommodaties waren volgeboekt. Na bij alle slaapplaatsen een negatief antwoord te hebben gekregen, konden uiteindelijk in een bungalow slapen die nog in aanbouw was voor een veel hogere prijs dan normaal (gevalletje vraag en aanbod). Helaas hadden we niet veel keus en hebben het dus maar aangenomen. Ook stond er om 6 uur in de ochtend al een gigantische rij voor de kassa. Na ongeveer anderhalf uur te hebben gewacht waren wij aan de buurt om met het bootje 50 meter uit de kust te varen en in het water te springen. Gelijk was de walvishaai onder water al vlakbij ons. Wat een prachtige dieren! En ze zijn echt gigantisch. Het was een ongelooflijk gave ervaring om ze van zo dichtbij te kunnen zien. Het zijn echt de grote lieve reuzen van de zee, want ze zijn ook echt totaal onschuldig en ongevaarlijk. Het enige waar je voor uit moet kijken is de gigantische staart die tegen je aan kan komen en erg krachtig kan zijn.

Na deze prachtige ervaring zijn we onze tas weer gaan inpakken en ons klaar gaan maken voor weer een flink reisdagje. We moesten met de bus terug naar Cebu City, centraal op het eiland en vanaf daar met de bus naar het noordelijkste puntje van Cebu-eiland. Vanaf hier pakten we de laatste boot naar het eilandje Malapascua (als die nog uitvaart). Hier willen we een paar daagjes chillen en weer een duik maken. Dit eilandje is wereldberoemd onder de duikers, omdat dit de enige plek ter wereld is waar je iedere dag kan duiken met voshaaien. Deze haaien zijn in principe ongevaarlijk voor de mens en dus gaan wij het er ook maar op wagen! Hopelijk vinden we een duikschool die ons deze duik laat doen, omdat je officieel voor deze duik een advanced duikbrevet moet hebben waarmee je tot deze diepte mag duiken (24 meter). Wij mogen ‘maar’ tot 20 meter, omdat wij alleen onze open water duikbrevet hebben. We gaan er uiteraard alles aan doen om deze duik te doen en of het allemaal gaat lukken lezen jullie in het volgende verslag!