Mediteren in Doi Suthep
Blijf op de hoogte en volg Lars en Marije
06 Juni 2016 | Thailand, Chiang Mai
Zoals ik in het vorige verslag al aankondigde, het was tijd om naar de tempel op een berg in Chiang Mai te gaan, Doi Suthep, om te beginnen aan onze meditatiecursus van vijf dagen. We waren erg benieuwd hoe het zou gaan worden. Eenmaal aangekomen bij de tempel moesten we even een papiertje invullen en daarna kregen we de sleutel van onze kamer. Daar stond echt alleen een bed in met een hard matras. Niet dat we nou zoveel luxe gewend zijn de afgelopen maanden, maar het was dan toch wel wat beter dan dit zeg maar. Het was nog een uurtje wachten tot we onze eerste bijeenkomst hadden en vanaf daarna deden we eigenlijk vijf dagen hetzelfde.
De dag planning was als volgt: Om 5 uur gaat je wekker, want om half 6 begint de Dhamma talk. Dit is een praatuurtje van de monnik waarin hij een bepaald onderwerp bespreekt met de cursisten en waaruit je een bepaalde les kan trekken. Om 7 uur was het tijd voor een (karig) ontbijtje. Daarna had je een tijdje vrijaf, wat dus inhield dat je zelfstandig ging mediteren. Om 11 uur was het dan weer tijd om te gaan lunchen. Dit was dan ook gelijk het laatste eetmoment van de hele dag. Hierna ging je weer individueel mediteren. Rond 1 uur moest iedereen zich even apart melden bij de monnik, omdat hij dan aan je ging vragen hoe het mediteren ging en dan kreeg je extra stappen om uit te voeren tijdens de meditaties. Ook na dit gesprek was het weer de bedoeling om verder te gaan met mediteren. Om 6 uur kwam iedereen bij elkaar in de zaal, omdat we dan altijd gingen chanten. Dit is het zingen van allerlei liedjes die in het Sanskriet zijn geschreven, een taal waar voor ons geen touw aan vast te knopen is. Hierna ging je weer individueel mediteren en om 9 uur was de dag voorbij, want dan ging je naar bed en begon het de volgende dag weer van voor af aan.
De eerste dag was natuurlijk een beetje anders, omdat we om 1 uur binnenkwamen voor het inchecken. We hadden dus eerst om half 3 een eerste uitleg over het mediteren en konden dan alvast gaan oefenen tot 6 uur. Normaal gesproken is er ook eerst nog een openingsceremonie met de monnik, maar dat was verschoven naar de dag daarna. Dus op de eerste dag was het alleen de uitleg en het chanten. Op de laatste dag hadden we in de ochtend nog een afscheidsceremonie voordat we uitcheckten en het meditatiecentrum verlieten.
We vonden het een erg bijzondere en toch ook wel vreemde ervaring. Het mediteren zelf was (vooralsnog) niet gelukt, maar daar heb je toch ook wel veel training voor nodig en het lukt dus ook echt niet zomaar. Maar wat we vooral zo vreemd vonden was hoe alle andere cursisten er mee bezig waren. Het leek echt net of iedereen in een andere wereld was en vonden het toch soms wel lastig om er ook zo in mee te gaan. Misschien zijn we er iets te nuchter voor of wat dan ook. Wij weten het ook niet. Hopelijk, wanneer we het een beetje bij blijven houden en oefenen dat het ons dan op een dag ook echt lukt. Tijdens de meditatietrainingen merkte je wel dat je lekker rustig werd, maar er was nog niet sprake van een bijzonder gevoel tijdens deze momenten.
Om daadwerkelijk te kunnen mediteren gaat het erom dat je je gedachte kan laten stoppen. In het dagelijkse leven denkt iedereen altijd wel aan iets en dus krijgt ‘je mind’ nooit echt rust. Met mediteren kan je deze gedachten stop zetten en kom je helemaal tot rust. Er bestaan verschillende vormen van meditatie en wij pasten vooral loop- en zitmeditatie toe. Bij het lopen concentreer je je volledig op de bewegingen van je benen en bij het zitten let je op je ademhaling. We begonnen de eerste dag met setjes van 15 minuten, maar gedurende de dagen bouw je dit steeds meer op en krijg je er ook een aantal extra stappen bij. De vorm van meditatie heet Vipassana.
Al met al zijn we dus blij dat we het gedaan hebben, maar we waren misschien wel nog blijer dat de 5 dagen er op zaten. Eindelijk weer gewoon praten, normale kleren aan, lekker eten en geen vroege wekker!
Na deze cursus was het tijd om Thailand weer te gaan verlaten en we vervolgen onze reis in Indonesië. We vliegen op Denpasar, Bali en van daaruit vervolgen we onze reis.
De dag planning was als volgt: Om 5 uur gaat je wekker, want om half 6 begint de Dhamma talk. Dit is een praatuurtje van de monnik waarin hij een bepaald onderwerp bespreekt met de cursisten en waaruit je een bepaalde les kan trekken. Om 7 uur was het tijd voor een (karig) ontbijtje. Daarna had je een tijdje vrijaf, wat dus inhield dat je zelfstandig ging mediteren. Om 11 uur was het dan weer tijd om te gaan lunchen. Dit was dan ook gelijk het laatste eetmoment van de hele dag. Hierna ging je weer individueel mediteren. Rond 1 uur moest iedereen zich even apart melden bij de monnik, omdat hij dan aan je ging vragen hoe het mediteren ging en dan kreeg je extra stappen om uit te voeren tijdens de meditaties. Ook na dit gesprek was het weer de bedoeling om verder te gaan met mediteren. Om 6 uur kwam iedereen bij elkaar in de zaal, omdat we dan altijd gingen chanten. Dit is het zingen van allerlei liedjes die in het Sanskriet zijn geschreven, een taal waar voor ons geen touw aan vast te knopen is. Hierna ging je weer individueel mediteren en om 9 uur was de dag voorbij, want dan ging je naar bed en begon het de volgende dag weer van voor af aan.
De eerste dag was natuurlijk een beetje anders, omdat we om 1 uur binnenkwamen voor het inchecken. We hadden dus eerst om half 3 een eerste uitleg over het mediteren en konden dan alvast gaan oefenen tot 6 uur. Normaal gesproken is er ook eerst nog een openingsceremonie met de monnik, maar dat was verschoven naar de dag daarna. Dus op de eerste dag was het alleen de uitleg en het chanten. Op de laatste dag hadden we in de ochtend nog een afscheidsceremonie voordat we uitcheckten en het meditatiecentrum verlieten.
We vonden het een erg bijzondere en toch ook wel vreemde ervaring. Het mediteren zelf was (vooralsnog) niet gelukt, maar daar heb je toch ook wel veel training voor nodig en het lukt dus ook echt niet zomaar. Maar wat we vooral zo vreemd vonden was hoe alle andere cursisten er mee bezig waren. Het leek echt net of iedereen in een andere wereld was en vonden het toch soms wel lastig om er ook zo in mee te gaan. Misschien zijn we er iets te nuchter voor of wat dan ook. Wij weten het ook niet. Hopelijk, wanneer we het een beetje bij blijven houden en oefenen dat het ons dan op een dag ook echt lukt. Tijdens de meditatietrainingen merkte je wel dat je lekker rustig werd, maar er was nog niet sprake van een bijzonder gevoel tijdens deze momenten.
Om daadwerkelijk te kunnen mediteren gaat het erom dat je je gedachte kan laten stoppen. In het dagelijkse leven denkt iedereen altijd wel aan iets en dus krijgt ‘je mind’ nooit echt rust. Met mediteren kan je deze gedachten stop zetten en kom je helemaal tot rust. Er bestaan verschillende vormen van meditatie en wij pasten vooral loop- en zitmeditatie toe. Bij het lopen concentreer je je volledig op de bewegingen van je benen en bij het zitten let je op je ademhaling. We begonnen de eerste dag met setjes van 15 minuten, maar gedurende de dagen bouw je dit steeds meer op en krijg je er ook een aantal extra stappen bij. De vorm van meditatie heet Vipassana.
Al met al zijn we dus blij dat we het gedaan hebben, maar we waren misschien wel nog blijer dat de 5 dagen er op zaten. Eindelijk weer gewoon praten, normale kleren aan, lekker eten en geen vroege wekker!
Na deze cursus was het tijd om Thailand weer te gaan verlaten en we vervolgen onze reis in Indonesië. We vliegen op Denpasar, Bali en van daaruit vervolgen we onze reis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
